ΠΡΩΤΑ ΔΕΙΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΤΙ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ ΠΑΙΔΙΚΟΙ - ΒΡΕΦΟΝΗΠΙΑΚΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ

Χιλιάδες εργατικές οικογένειες σε αδιέξοδο

Μέχρι σήμερα, οι δήμοι όλης της χώρας έχουν απορρίψει χιλιάδες αιτήσεις οικογενειών. Σε λίγες βδομάδες αυτές οι οικογένειες δε θα έχουν πού να αφήσουν το παιδί τους για να βγουν στο μεροκάματο


Μερικές βδομάδες πριν ξεκινήσει η λειτουργία των δημοτικών παιδικών σταθμών, το αδιέξοδο και η αγωνία για χιλιάδες εργατικές - λαϊκές οικογένειες, νέα ζευγάρια, κορυφώνονται. Αυτές οι οικογένειες, στις αρχές Σεπτέμβρη, θα πρέπει να βρουν πού θα αφήσουν το παιδί τους για να βγουν στο μεροκάματο. Μέχρι σήμερα, οι ...
δήμοι όλης της χώρας έχουν απορρίψει χιλιάδες αιτήσεις τέτοιων οικογενειών, που και ο πατέρας και η μάνα δουλεύουν και μοχθούν για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Μπορεί οι προθεσμίες να έχουν εκπνεύσει από τα μέσα Ιούλη, ωστόσο πολλές οικογένειες, μπροστά στο αδιέξοδο, αναμένεται να επανέλθουν στα τέλη Αυγούστου και να απευθυνθούν εκ νέου στους δήμους για να γράψουν τα παιδιά τους στους παιδικούς σταθμούς. Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί έχει ως εξής:
1. Εχει αυξηθεί κατακόρυφα (σε πολλές περιπτώσεις έχει τετραπλασιαστεί) ο αριθμός των αιτήσεων σε δημοτικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς. Αυτό συμβαίνει γιατί πολλοί γονείς, ακόμα κι εκείνοι που είχαν την οικονομική δυνατότητα τα προηγούμενα χρόνια να στείλουν το παιδί τους σε ιδιωτικό σταθμό, φέτος δεν μπορούν λόγω οικονομικών δυσκολιών.
2. Πολλοί δήμοι κλείνουν τους παιδικούς σταθμούς επικαλούμενοι το κόστος λειτουργίας τους. Ακόμα χειρότερα, για τους ίδιους λόγους, πολλοί σταθμοί σταματούν τη λειτουργία των βρεφικών τμημάτων. Τα βρεφικά τμήματα αποτελούν πολύ μεγαλύτερη ανάγκη για μία λαϊκή οικογένεια, καθώς άλλη εξειδικευμένη μέριμνα χρειάζεται ένα βρέφος μερικών μηνών και άλλο πράγμα η λύση ανάγκης που πιθανά να αναζητηθεί μέσα στην οικογένεια.

3. Πολλοί εργαζόμενοι (εκπαιδευτικό και βοηθητικό προσωπικό) χάνει τη δουλειά του, αφού δεν ανανεώνονται οι συμβάσεις εξαιτίας της νομοθεσίας της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, που δεν επιτρέπει κάτι τέτοιο. Σε πολλές περιπτώσεις το προσωπικό που είναι συμβασιούχοι φτάνει ακόμα και το 60 ή 70% του συνολικού προσωπικού. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι σε αρκετούς παιδικούς σταθμούς θα μπει «λουκέτο». Στους ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς οι απολύσεις και η μείωση των ωρών και ημερών δουλειάς, που επιβάλλουν οι ιδιοκτήτες στους εργαζόμενους, γίνονται στο όνομα της μείωσης του κόστους.
Αθήνα: Εκτός σταθμών πάνω από 3.300 παιδιά
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, της κατάστασης που επικρατεί, αποτελεί ο Δήμος Αθηναίων. Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσιάστηκαν πρόσφατα από το Δημοτικό Βρεφοκομείο, προκύπτει ότι πάνω από 3.300 παιδιά εργατικών - λαϊκών οικογενειών θα μείνουν εκτός σταθμών.
Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία:
• Το σχολικό έτος 2009-2010 υποβλήθηκαν 8.479 αιτήσεις από τις οποίες εγκρίθηκαν 5.401.
• Τη χρονιά 2010-2011 υποβλήθηκαν 8.816 και έχουν εγκριθεί 5.465. Φέτος, κατατέθηκαν περίπου 400 αιτήσεις παραπάνω. Ο αριθμός αναμένεται να αυξηθεί ακόμα περισσότερο κι αυτό γιατί η δημοτική αρχή εκτιμά ότι το Σεπτέμβρη θα υποβληθούν νέες αιτήσεις.
• Οι αιτήσεις που κατατέθηκαν μέχρι τις 15 Ιούλη, στους 13 παιδικούς σταθμούς του 2ου Διαμερίσματος Αθηναίων, έφτασαν τις 1.433. Η δυνατότητα φιλοξενίας των σταθμών φτάνει μόλις τα 886 παιδιά.
Η κατάσταση αυτή εμφανίζεται σε μία περίοδο που η δημοτική αρχή της Αθήνας αποφάσισε το κλείσιμο 8 παιδικών σταθμών, επικαλούμενη την ακαταλληλότητα των κτιριακών υποδομών. Ετσι, 300 νήπια μένουν εκτός στέγης και θα πάνε σε άλλους παιδικούς σταθμούς. Ουσιαστικά, οι υπόλοιποι από τους 94 συνολικά παιδικούς σταθμούς του δήμου θα υπερφορτωθούν.
Στην εκρηκτική αυτή κατάσταση συμβάλλουν και οι μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό. Στο δήμο, 532 υπάλληλοι εργάζονται με το καθεστώς των συμβάσεων έργου που λήγουν σταδιακά ως το Γενάρη.
Ιδιο πρόβλημα και σε άλλες περιοχές
Δήμοι όπως η Καλλιθέα, το Κερατσίνι, ο Βύρωνας, η Νέα Ιωνία, η Πάτρα παρουσιάζουν αυξημένη ζήτηση στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς, αφήνοντας έτσι ανοιχτό το ενδεχόμενο πολλά παιδιά φέτος να μην περάσουν το κατώφλι τους.
Στην Καλλιθέα, από τις 950 αιτήσεις που έχουν γίνει μέχρι σήμερα, μόνο 358 έγιναν δεκτές. Ετσι 588 παιδιά μένουν εκτός.
Στην Πάτρα εκτός παιδικών σταθμών μένουν 374 παιδιά, 124 περισσότερα σε σχέση με πέρσι. Την ίδια στιγμή, τα τροφεία στους παιδικούς σταθμούς της πόλης είναι κλιμακούμενα, αρχίζουν από 14,67 ευρώ και φτάνουν μέχρι 52,82 ευρώ. Το 2008 έμειναν εκτός 180 παιδιά, το 2009 έμειναν εκτός 250 και φέτος μένουν 374 παιδιά εκτός. Οι φετινές νέες αιτήσεις ξεπέρασαν τις 800, όταν πέρσι οι αντίστοιχες ήταν 580. Συνολικά, το σύνολο των θέσεων για τους παιδικούς σταθμούς είναι 797 και οι αιτήσεις έφτασαν τις 1.171.
Στη Νέα Ιωνία, περίπου 220 παιδιά τη φετινή χρονιά δε θα καταφέρουν να εισαχθούν στους 7 παιδικούς και βρεφικούς σταθμούς. Μάλιστα, από τα 7 βρεφικά τμήματα που υπάρχουν στους σταθμούς, οι δύο από αυτά δε θα ανοίξουν τη νέα χρονιά. Οι παιδικοί και βρεφικοί σταθμοί του δήμου φιλοξενούν συνολικά 520 παιδιά κάθε χρόνο, αριθμός που δε θα μεταβληθεί φέτος.
Στο Κερατσίνι, 100 παιδιά θα μείνουν εκτός παιδικών σταθμών, ενώ η αύξηση των αιτήσεων φτάνει το 40%. Πέρσι στους 5 παιδικούς και στο βρεφονηπιακό σταθμό του δήμου φιλοξενήθηκαν 380 παιδιά, αριθμός που δε θα μεταβληθεί και φέτος.
Στο Βύρωνα, 150 παιδιά αναμένεται να μείνουν εκτός παιδικών σταθμών, ενώ 100 ήταν οι επιπλέον αιτήσεις που έγιναν σε όλους τους παιδικούς σταθμούς της περιοχής. Την περσινή χρονιά στους 9 παιδικούς σταθμούς και στους 3 βρεφικούς φιλοξενήθηκαν 484 νήπια και 95 βρέφη.
Στο Χαλάνδρι, μέχρι πριν από δύο - τρεις εβδομάδες, οι αιτήσεις είχαν φτάσει τις 1.100, ενώ πέρσι φιλοξενήθηκαν 850 νήπια και βρέφη.
Η ανάγκη των λαϊκών οικογενειών και των παιδιών τους για δωρεάν και υψηλής ποιότητας προσχολική αγωγή, μπορεί να ικανοποιηθεί μόνο μέσα από την ανυποχώρητη πάλη για αποκλειστικά δημόσια δωρεάν υποχρεωτική προσχολική αγωγή, ως υποχρέωση και αποκλειστική ευθύνη του κράτους. Δεν μπορεί η λειτουργία, το πρόγραμμα να ανατίθεται (σπάζοντας το ενιαίο της εκπαιδευτικής διαδικασίας - όπως επιχειρείται να γίνει σήμερα με τον «Καλλικράτη» και στα σχολεία) στον κάθε δήμο χωριστά, ανάλογα με τα «πιστεύω» κάθε διοίκησης ή τις οικονομικές δυνατότητες των κατοίκων κάθε περιοχής.

Από Μάκη Τσακίρη