Δαιβάστε ένα κείμενο απο το Πολιτιστικό Κέντρο Στρώμης για τις Αυτοδιοικητικές εκλογές , τον Νέο Δήμο Δελφών και τον τρόπο αντιμετώπισης της προσπάθειάς μας.
ΔΗΜΟΣ ΔΕΛΦΩΝ
Σκέψεις και προτάσεις
εν όψει των αυτοδιοικητικών εκλογών της 7ης Νοεμβρίου 2010.
I. Εισαγωγή
1. Η τεράστια πολιτιστική και ιστορική αξία του ονόματος «Δελφοί» πρέπει να αποτελεί τη βάση των προτάσεων για την δημοτική αρχή και τα κριτήρια εκλογής του Περιφερειάρχη.
2. Η αυτοδιοίκηση πρέπει να βασίζεται στην ενότητα του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος στη Φωκίδα, ως ενιαίου και αναπόσπαστου μέρους της μεγάλης ενότητας που αποκαλούμε ιστορική συνέχεια του ελληνικού πολιτισμού από την προϊστορική εποχή μέχρι σήμερα.
3. Στη Φωκίδα η ενότητα φύσης και οικισμών, καθώς και η ανθρώπινη δραστηριότητα σε θάλασσα, βουνό και πεδινά διατηρεί αρχέγονα χαρακτηριστικά, στους τομείς της ελαιοκομίας, της κτηνοτροφίας, της καλλιέργειας, της μελισσοκομίας, της αλιείας και της ναυσιγνωσίας, καθώς και...
στην τεχνογνωσία και παραδοσιακή κοινωνική οργάνωση των τοπικών κοινοτήτων, στοιχεία που αποτελούν μη ανανεώσιμο κεφάλαιο και πηγή πλούτου, ώστε η προστασία τους και η διατηρησιμότητα τους να αποτελούν χρέος και δέσμευση τόσο των δημοτικών αρχών και της πολιτείας δια μέσου της Περιφέρειας και του Κράτους όσο και των ίδιων των πολιτών, δημοτών και μονίμων κατοίκων της Φωκίδας.
II. Πλαίσιο
II.A. Ιστορική αξία των «Δελφών»
4. Το Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων και Τοποθεσιών, στην εισηγησή του για την ένταξη των Δελφών στον κατάλογο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ, διατυπώνει την άποψη ότι «ο χώρος των Δελφών είναι ένας από αυτούς τους οποίους οι συντάκτες της Σύμβασης για την Παγκόσμια Κληρονoμιά, στη γενική Διάσκεψη της ΟΥΝΕΣΚΟ τις 16 Νοεμβρίου 1972, θα έπρεπε, κατά προτεραιότητα, να είχαν κατά νούν προκειμένου να καταρτίζουν τον καταλόγο των πολιτιστικών αγαθών εξέχουσας αξίας των οποίων η μετάδοση στις μελλοντικές γενιές, θα συνιστούσε ένα χρέος για ολόκληρη την ανθρωπότητα».
5. Οι Δελφοί, πληρούν πέντε από τα βασικότερα κριτήρια εγγραφής τους στην παγκόσμια κληρονομιά. Κριτήριο (i) : «H χωροθέτηση των Δελφών αποτελεί μια μοναδική καλλιτεχνική υλοποίηση : το βουνό (Παρνασσός) είναι το ουσιαστικό στοιχείο και ο χώρος μιας μνημειακής δημιουργίας του οποίου τα μορφοποιητικά στοιχεία (αναβαθμίδες, ναοί, θησαυροί κλπ) ανάγουν σε μια έκφραση πιο ισχυρή από τις ηθικές και φυσικές αξίες μιας τοποθεσίας, τοιουτοτρόπως αποκαλούμενη μαγική». Κριτήριο (ii) : η ακτινοβολία των Δελφών στον αρχαίο κόσμο ήταν τεράστια…(από την Περσία μέχρι παντού στον γνωστό κόσμο)..σταυροδρόμι όλων των επιδράσεων σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου, το ιερό μαντείο ήταν αντίστροφα, ένα μοντέλο που μιμήθηκε όλος ο αρχαίος κόσμος. Κριτήριο (iii) : Οι Δελφοί φέρουν μια μοναδική μαρτυρία για τον πολιτισμό και τη θρησκεία στην αρχαία Ελλάδα. Κριτήριο (iv) : οι Δελφοί, σε ένα άθικτο και υπέροχο φυσικό πλαίσιο, είναι ένα έξοχο παράδειγμα ενός μεγάλου πανελληνικού ιερού.
Κριτήριο (vi) : το Ιερό του Απόλλωνα στέγαζε για τους Αρχαίους τον Ομφαλό της Γής (Σύμπαντος). Οι Δελφοί είναι τοιουτοτρόπως, άμεσα και φυσικά συνδεδεμένοι με μια πίστη της οποίας η οικουμενική σημασία είναι δεδομένη.
6. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι, το μαντείο των Δελφών, ένα θρησκευτικό και πολιτιστικό κέντρο, επέβαλε για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία διεθνή νόμο, απαγορεύοντας την εκτέλεση αιχμαλώτων πολέμου ή την μόλυνση των νερών των πηγαδιών και την καταστροφή υδραγωγείων.
7. Από τον Παρνασσό μέχρι την κοιλάδα του Πλείστου, την Άμφισσα, την Ιτέα, την Κρίσσα και το Γαλαξείδι, οι Δελφοί δεσπόζουν και παραμένουν μέχρι σήμερα στο κέντρο της μνήμης όλου του κόσμου, ως απαράμιλλη ενότητα φυσικού, ανθρωπογενούς, πνευματικού και πολιτισμικού περιβάλλοντος.
II.B. Φυσική και κοινοτική αξία του Δήμου Δελφών.
8. Ο νεοσύστατος Δήμος Δελφών, περιλαμβάνει στα όρια του και μοιράζεται με το Δήμο Δωρίδας, το μεγαλύτερο μέρος του φυσικού περιβάλλοντος της Στερεάς Ελλάδας ήτοι: τα βουνά Παρνασσό, Γκιώνα, Οίτη & Βαρδούσια, τον ποταμό και τη λίμνη του Μόρνου, τους εθνικούς δρυμούς Παρνασσού και Οίτης, τον πανάρχαιο ελαιώνα της Αμφίσσης, τον θαλάσσιο πλούτο με μέτωπο στον Κορινθιακό κόλπο, τα δάση και τα λιβάδια, τα νερά, τους υγρότοπους, την πανίδα και χλωρίδα της περιοχής, τις προστατευόμενες περιοχές NATURA 2000 κ.α.
9. Στο Δήμο Δελφών, υφίστανται παραδοσιακοί οικισμοί και κοινότητες, εγκαταλειμμένες υποδομές και κτίσματα, εγκαταλειμμένες καλλιέργειες και τεχνογνωσία, που όμως κάλλιστα θα μπορούσαν να αναζωογονηθούν και προσφέρουν εργασία και ευημερία ξανά, πρίν χαθούν οριστικά και αλλοιωθεί ανεπανόρθωτα το οικοσύστημα.
10. Η ελαιοκομία, η κτηνοτροφία, η αγροτική καλλιέργεια, η μελισσοκομία, η υλοτομία, η αλιεία, η ναυτική τέχνη και η ναυσιπλοϊα μέχρι πρόφατα, έδιναν και δίνουν ζωή στη πλειοψηφία των κατοίκων. Ιδιαίτερα η καλλιέργεια της ελιάς και η κτηνοτροφία, μεταφέρουν γνώση και βιοποριστικές πρακτικές που διατηρούν σε μεγάλο βαθμό τα χαρακτηρισκτικά της ποιμενικής ζωής και της ελαιουργικής από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.
11. Η κοινοτική οργάνωση και η αυτοδιοίκηση, με τη συμμετοχή των κατοίκων στα κοινά και την αντιμετώπιση των καθημερινών προβλημάτων, δεν είναι άγνωστα στη Φωκίδα. Αντίθετα, προσωπική εργασία, λαϊκές συνελεύσεις (ή δημόσια διαβούλευση κατά το σύγχρονο νεολογισμό), αποτελούσαν θεσμό μέχρι πρόσφατα και σε μερικές περιπτώσεις αποτελούν εφαρμόσιμη πρακτική μέχρι σήμερα. Οι πιο ηλικιωμένοι συντοπίτες, συμμετέχουν στις συζητήσεις και λήψη αποφάσεων που σχετίζονται με τη διαχείριση των κοινοτήτων, των φυσικών πόρων, των νερών, του δάσους κ.α. εφόσον βεβαίως δεν έχουν αλλοτριωθεί πλήρως από το αδηφάγο σύγχρονο κράτος και την κακώς εννοούμενη ιδιωτική πρωτοβουλία και επιχειρηματικότητα. Κάτω από αυτή την οπτική γωνία, η αυτοδιοίκηση στη Φωκίδα αποκτά ιδιαίτερη σημασία. Οι δημοτικοί άρχοντες για να εκλεγούν, πρέπει να δεσμευτούν απέναντι στις υποχρεώσεις που γεννά αυτή η τεράστια παρακαταθήκη, σε ένα Δήμο που αριθμεί λιγότερους από 50.000 κατοίκους, με τεράστιο όμως κοινοτικό, πολιτιστικό και φυσικό πλούτο.
12. Η ιστορία της Φωκίδας, (αρχαιότητα, βυζάντιο, τουρκοκρατία, επανάσταση του ΄21, δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος, εθνική αντίσταση, εμφύλιος, μεταπολεμική περίοδος) αποτελεί συστατικό στοιχείο της ταυτότητας των δημοτών, οι οποίοι με κριτήρια εθνικά, τοπολογικά και υπερεθνικά πρέπει να διατηρούν την ιστορική μνήμη, να τιμούν τις καλώς εννοούμενες παραδόσεις και να μεταδίδουν αυτοδιοικητικές, κοινοτικές και κοινωνικές πρακτικές και αξίες, θέτοντας υπεράνω του ατομικού συμφέροντος το πολυπαθές γενικό συμφέρον, πολύ περισσότερο σήμερα που ατομισμός, καταναλωτισμός και παγκοσμιοποίηση έχουν φέρει τις κοινωνίες στα πρόθυρα της ολικής κατάρρευσης. Οι πολίτες με τις δημοτικές αρχές πρέπει να ξαναποκτήσουν όραμα και να δημιουργήσουν. Οι πρόγονοι μας παρέδωσαν τους Δελφούς, την Άμφισσα, τον ελαιώνα, το Γαλαξείδι και τη ναυτική τέχνη. Εμείς ?
II.Γ Βασικές αρχές αυτοδιοικητικής πολιτικής του Δήμου Δελφών.
Υπο το φώς των ανωτέρω, οι κατωτέρω βασικές αρχές πρέπει να διέπουν την αυτοδιοικητική λειτουργία του νεσοσύστατου Δήμου :
α) Ο Δήμος Δελφών πρέπει να συνεργαστεί με το Δήμο Δωρίδας ώστε οι δύο αυτοδιοικητικές ενότητες να αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της Φωκίδας, που τις συνδέει άρρηκτα το φυσικό και ιστορικό περιβάλλον, που έχει διαμορφώσει τις τοπικές κοινωνίες και την ανθρωπογενή παρουσία στο γεωγραφικό χώρο από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Σύγχρονη αυτοδιοίκηση και ανάπτυξη ναι, θεωρουμένων όμως των ορίων αρμοδιότητας και των επιχειρησιακών σχεδίων με αυστηρά κριτήρια προστασίας του περιβάλλοντος και σεβασμό στην ιστορία και την αισθητική σε ένα τόπο, που φέρει το βαρύ φορτίο μετά την ονομασία του σε Δήμο Δελφών, θεωρούμενου ως φάρου της παγκόσμιας φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς.
β) Η δημοτική αρχή, σε συνεργασία με την Περιφέρεια και την κεντρική κυβέρνηση, πρέπει να διασφαλίζει το δημόσιο χαρακτήρα του εθνικού πλούτου του Δήμου, ήτοι δάσος, νερό, θάλασσα, αλιεία, εθνικοί δρυμοί, προστατευόμενες περιοχές, πανίδα, χλωρίδα και εν γένει βιοποικιλότητα. Επίσης πολιτική με έμφαση στο δημοτικό χαρακτήρα των κοινόχρηστων χώρων, των πάρκων, της ακροθαλασιάς, των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας (παιδικοί σταθμοί, σχολεία, νοσοκομεία, κοινωνική μέριμνα, προστασία του περιβάλλοντος).
γ) ΄Εμφαση και ενίσχυση του τοπικού χαρακτήρα του πρωτογενούς τομέα της οικονομίας, ήτοι κτηνοτροφία, ελαιοκομία, αλιεία, υλοτομία, καλλιέργειες με έμφαση την βιοποικιλότητα, την διάσωση, αναπαραγωγή και διάδοση των παραδοσιακών σπόρων και ποικιλιών. Εν περιλήψει, προτεραιότητα στην απαράμιλλη και διαχρονική αξία του φυσικού πλούτου και την τεχνογνωσία αιώνων.
δ) Έλεγχος και περιορισμός στο ελάχιστο της μεταλλευτικής δραστηριότητας, με δεδομένο ότι η εξόρυξη του βωξίτη έχει προκαλέσει τεράστιες ζημιές στο περιβάλλον, ενώ αντιθέτως ελάχιστα συνέβαλε τη συγκράτηση των κατοίκων στη Φωκίδα και την οικονομική ανάπτυξη του τόπου. Από τη Φωκίδα και το Δήμο Δελφών, πρέπει να αρχίσει η επανάσταση ώστε να ανατραπεί το απαράδεκτο καθεστώς, σύμφωνα με το οποίο η μεταλλεία υπερισχύει όποιας άλλης οικονομικής δραστηριότητας. Δηλ. κατά τον μεταλλευτικό κώδικα το υπέδαφος υπερισχύει του εδάφους. Πρακτική και δραστηριότητα η οποία είναι ασύμβατη με την ιστορία, την παράδοση και την παγκόσμια εμβέλεια ενός από τα σπουδαιότερα μνημεία του πολιτισμού της ανθρωπότητας.
δ) Κατά προτεραιότητα τοπικός χαρακτήρας του δευτερογενούς τομέα της οικονομίας. ε) Δημοτικός έλεγχος και αυστηρός σχεδιασμός στον τομέα των υπηρεσιών : ο κάθε επιχειρηματίας από τη θάλασσα μέχρι το βουνό, στις πόλεις και τα χωριά, δεν κάνει ότι θέλει!! Προτεραιότητα στο περιβάλλον, τη φύση, την αρχιτεκτονική παράδοση και την αισθητική. Δεν ξεχνάμε ούτε μέρα ότι ζούμε στο Δήμο Δελφών. Η επιχειρηματικότητα πρέπει να αναπτύσσεται εν παραλλήλω και σε αρμονία με τα οικοσυστήματα, με γνώμονα την ανθρώπινη ευημερία και όχι σε βάρος όλων αυτών των παραγόντων που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, αλλά συνήθως παραβλέπονται είτε παρανόμως παρακάμπτονται , επειδή μειώνουν το κέρδος της ανεξέλεγκτης ανάπτυξης.
III. Στόχοι
Υπό το φώς των ανωτέρω και λαμβανομένης υπόψιν της σημερινής κατάστασης των αστικών κέντρων, της εθνικής οικονομίας, της οικολογικής απειλής και υπο το βάρος της πολιτιστικής κληρονονιάς, η νέα δημοτική αρχή και οι υποψήφιοι για εκλογή στην τοπική αυτοδιοίκηση, εν όψει της κατάργησης των παραδοσιακών δήμων και κοινοτήτων, πρέπει να δεσμευτούν ότι :
• Θα σεβαστούν στο ακέραιο την πολιτιστική κληρονομιά, και αυτοδιοικητική παράδοση του τόπου και θα την αναδείξουν ακόμη περισσότερο
• Θα αναλάβουν πρωτοβουλίες και δράσεις για τη διαφύλαξη στο ακέραιο του φυσικού περιβάλλοντος. Οι ανθρώπινες δρστσηριότητες και επιχειρηματικότητα, μπορούν να αναπτυχθούν εκτός των προστατευόμενων περιοχών και του δικτύου NATURA, των εθνικών δρυμών και των χώρων προστασίας της βιοποικιλότητας. Το αντίθετο πρέπει ρητά και αυστηρά να αποκλείεται να συμβαίνει.
• Στα σχέδια ανάπτυξης των οικισμών και των πόλεων, θα λαμβάνεται υπόψη η τεράστια αξία της παράδοσης στην αισθητική του τοπίου και των οικισμών, καθώς και η αρμονία ανάμεσα στο φυσικό περιβάλλον και την ανθρώπινη παρουσία.
• Τα πρότυπα του Δήμου πρέπει να είναι, η σωστή διαχείριση φυσικών και οικονομικών πόρων, η ακεραιότητα του προσωπικού του δήμου, η διασφάλιση θετικών ισολογισμών ή στη χειρότερη περίπτωση ισοσκελισμένων λογαριασμών της δημοτικής αρχής. Πρέπει να απαγορεύεται η χρέωση και ο επισφαλής δανεισμός του Δήμου.
• Η πράσινη ανάπτυξη δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός, αλλά μέσο για την ευημερία με την καλή έννοια. Με τα αναπτυξιακά έργα εν εξελίξει σε όλη την Ελλάδα και με σημαία την ανεξέλεκτη πράσινη ανάπτυξη, κινδυνεύουμε να ολοκληρώσουμε στη χώρα μας το έγκλημα της αντιπαροχής. Με την αντιπαροχή στα αστικά κέντρα, όπου με κέντρο και μοντέλο την Αθήνα, ολόκληρη η Ελλάδα κατέστρεψε το ανθρώπινο, το ωραίο και συνάμα κοινωνικό πρόσωπο της παραδοσιακής πόλης και αρχιτεκτονικής, όπου κυριαρχούσε η γειτονιά και τα κτίσματα με άποψη, για να φημίζεται σήμερα ως η χώρα με τις χειρότερες συνθήκες διαβίωσης των κατοίκων της (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων που σώθηκαν χάριν στο όραμα και την ουτοπία ανθρώπων και θεσμών που αντιστάθηκαν στη λαίλαπα της
τσιμεντοποίησης). Σήμερα, ο νέος κίνδυνος που εμφανίζεται είναι η αντιπαροχή της επαρχίας, με στόχο την οικονομική ανάπτυξη όπου φωτοβολταϊκά, υδροηλεκτρικά και ανεμογεννήτριες μπορούν να φυτρώνουν ανεξέλεγκτα παντού. Σε κάθε ποτάμι και ρεματάκι, σε κάθε κορφή και σε κάθε χωράφι. Χωρίς ουσιαστικό έλεγχο και σχεδιασμό.
Ναι στην πράσινη ανάπτυξη όπως ναι στο τσιμέντο και τα σύγχρονα δομικά υλικά. Όχι όμως στην καταστροφή και αλλοίωση της φυσιογνωμίας μιας ολόκληρης χώρας. Όχι στην εγκατάλειψη των χωραφιών και της καλλιέργειας για να «φυτέψουμε» παντού φωτοβολταϊκά. Τα δημοτικά συμβούλια και η περιφέρεια, θα έχουν μεγάλο έργο στο σχεδιασμό και την πρόληψη μιας νέας καταστροφής με πρόσχημα την πράσινη ενέργεια. Η ισορροπία ανάμεσα στην υφιστάμενη οικονομία, τη χωροταξία, το δάσος, τα νερά, τα λιβάδια, την κτηνοτροφία κλπ από τη μια πλευρά και τις προκλήσεις για μεταστροφή σε νέα μοντέλα ανάπτυξης από την άλλη είναι πολύ εύθραυστη. Οι δημοτικές αρχές αναλάμβάνουν μεγάλες αρμοδιότητες με τον «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ». Το διακύβευμα είναι τεράστιο. Αυτά τα ερωτήματα και ο προβληματισμός πρέπει να απασχολήσουν εκλογείς και υποψηφίους στις επόμενες εκλογές. Η αυτοδιοίκηση είναι απαραίτητη και συνάμα προβληματική. Ισως, οι δημοτικές εκλογές στην σημερινή Ελλάδα, να έχουν μεγαλύτερο ειδικό βάρος από ποτέ. Η διακυβέρνηση μετατοπίζεται και σε τοπικό επίπεδο, όπου η παγκοσμιοποιημένη οικονομία, καραδοκεί να λεηλατήσει κοινοτικό και δημοτικό πλούτο. Η επιλογή δημοτικών αρχών πρέπει να γίνει με καθαρά αυτοδιοικητικά κριτήρια. Η ιδιομορφία της Ελλάδας, με το ένα πόδι στο παρελθόν και το άλλο στο μεταμοντερνισμό, χωρίς να έχει χάσει εντελώς την επαφή με τις ρίζες, δίνει ίσως μια τελευταία ευκαιρία αντίστασης και αναπροσανατολισμό στην ανάπτυξη και βιοπορισμό με ανθρώπινο πρόσωπο. Η τοπική αυτοδιοίκηση πρέπει να γίνει το μετερίζι της αντίστασης στη χρεωκοπία και την απελευθέρωση από την οικονομική εξάρτηση. Κεντρικός άξονας στην επιλογή υποψηφίων στους συνδυασμούς για την εκλογή της νέας δημοτικής αρχής πρέπει να είναι η ανάδειξη της αξίας των Δελφών όχι μόνον ως Μνημείου άλλα και ως ενός σύγχρονου αυτοδιοικητικού χώρου, σε ένα Δήμο πρότυπο για τα ελληνικά και γιατί όχι διεθνή δεδομένα. Ένα Δήμο που μπορεί να οραματιστεί, να
σχεδιάσει και να υλοποιήσει την ανακήρυξη όλης της Φωκίδας σε ένα φυσικό και
πολιτιστικό μνημείο (προστατευόμενη περιοχή) με οικουμενικά ανθρωπολογικές
διαστάσεις, στα πρότυπα της ανάδειξης του αρχαιολογικού χώρου των Δελφών σε
Μνημείο-Φάρο της Παγκόσμιας πολιτιστικής Κληρονομιάς.
Η προστιθέμενη αξία, ενός οράματος με αυτές τις πτυχές θα έχει διαστάσεις οικονομικές,
πολιτιστικές και κοινωνικές ανυπολόγιστης αξίας και κεφαλοποίησης στο μέλλον. Το
δάσος, το νερό, η ελιά, η θάλασσα, η κτηνοτροφία, η μελλισοκομία, οι τέχνες και τα
επαγγέλματα δίπλα σε ανθρώπινους οικισμούς, χωριά και πόλεις είναι ο χρυσός του Δήμου
Δελφών. Η εξόρυξη απαιτεί καλούς τεχνίτες και μαστόρους. Το ορυχείο υπάρχει. Λείπει ο
σχεδιασμός, το όραμα, ο προγραμματισμός και όρεξη για δουλειά. Η πρόκληση και
πρόσκληση για την νέα αυτοδιοίκηση στο Δήμο Δελφών πρέπει να γίνει σε όλους που
ενδιαφέρονται για το καλό του τόπου και των παιδιών τους, μακριά από τα αποτυχημένα
μοντέλα ανάπτυξης που ερήμωσαν τη Φωκίδα και έχουν βουλιάξει όλη τη χώρα.
IV. Σύσταση
Για τους λόγους που περιγράφονται παραπάνω, σας καλούμε και καλέστε μας να δεσμευτούμε ότι
εσείς ή εμείς οι εκλεγόμενοι, εσείς ή εμείς οι εκλέγοντες στο Δήμο Δελφών θα αναλάβουμε
δράσεις ώστε διακηρύξεις όπωςη παρούσα ή ανάλογες διακηρύξεις άλλων πρωτοβουλιών, θα
αποτελέσουν την κύρια άποψη, δύναμη, παρέμβαση και σε περίπτωση εκλογής οικείων ή φίλιων
συνδυασμών, ουσιαστική αυτοδιοικητική παρουσία και συμμετοχή στη διοίκηση, με σκοπό την
ανάδειξη του Δήμου Δελφών μαζί με το Δήμο Δωρίδας, σε πρότυπο αυτοδιοικητικό κέντρο όπου
με την συνεργασία των δημοτικών υπαλλήλων και δημοτών θα δημιουργηθούν εστίες ανάπτυξης
δίπλα και σε αρμονία με την υφιστάμενη κοινωνική και οικονομική ζωή του τόπου. Η Φωκίδα
κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις μπορεί να ζήσει όχι μόνο 50.000 αλλά 150.000 κατοίκους, χωρίς
να επηρεάσει κατ΄ ελάχιστο τη φυσιογνωμία του φυσικού περιβάλλοντος.
Γενικές παρατηρήσεις :
• Στις ανωτέρω γενικές θέσεις, δεν περιλαμβάνονται τα αυτονόητα και κοινότυπα περί ήθους,
χρηστής διοίκησης, ικανών δημοτικών συμβούλων και κάθε συναφής έννοια.
• Προσυπογράφονται, στο βαθμό που κινούνται εντός του πλαισίου των διαλαμβανομένων
στο παρόν, οι δράσεις και πρωτοβουλίες πολιτών και κινήσεων που ακούν στο όνομα
«Κίνηση για τη σωτηρία της Γκιώνας», διακήρυξη πρωτοβουλίας πολιτών για το Δήμο
δελφών «ΠΟΛΙΤΕΣ στο ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ», ενστάσεις στις μεταλλευτικές δραστηριότητες
στην περιοχή και κάθε συσπείρωση και κίνημα στη Στερεά Ελλάδα, που στοχεύει σε μια
άλλη αυτοδιοίκηση στην περιοχή, όχι με γνώμονα την χρηματική και χρηματιστηριακή
ανάπτυξη αλλά με επίκεντρο το περιβάλλον, τη βιοποικιλότητα, την ανθρώπινη ευημερία
και τον πολιτισμό. Το οποίο σημαίνει αποκλειστικά δημόσιος χαρακτήρας του βουνού, του
δάσους, των νερών, της θάλασσας, του δημοσίου ελέγχου της οικιστικής πολιτικής και της
εκμετάλευσης των φυσικών πόρων, της εκπαίδευσης, της υγείας, των συγκοινωνιών, των
υποδομών, της πυρασφάλειας κλπ.
• Οι δεσμεύσεις και υποσχέσεις όταν προέρχονται απο υποψήφιους των κομματικών
συνδυασμών, με πρώτους αυτούς των κομμάτων εξουσίας ακόμη και όταν συμβαδίζουν με
τις ανωτέρω γενικές θέσεις και αρχές, δεν λαμβάνονται υπόψη διότι α) οι μέχρι σήμερα
πολιτικές έχουν αποτύχει και ελέγχονται για αδιαφάνεια, διαφθορά και χρεωκοπία κράτους
και τοπικής αυτοδιοίκησης β) συνδυασμός με κομματική υποστήριξη είναι ασύμβατος με
την τοπική αυτοδιοίκηση, διότι απλά δεν είναι αυτοδιοίκηση αλλά ετεροκαθοριζόμενη
διοίκηση που ελέγχεται από τα κομματικά και κυβερνητικά όργανα αν δεν είναι όμηρος
της.
• Οι πολίτες και οι δημότες δεν είναι άμοιροι ευθυνών. Οι ίδιοι ταυτοχρόνως υποκείμενα και
αντικείμενα της τοπικής αυτοδιοίκησης, ανάλογα με τη θέση στην οικονομική και
κοινωνική ζωή των τοπικών κοινωνιών, συμμετέχουν βιοποριζόμενοι και εργαζόμενοι στον
τόπο τους, στην ευημερία η κακοδαιμονία του τόπου. Για την κατάντια και τη χρεωκοπία
φταίνε όλοι, όχι μόνο οι κυβερνώντες. Όπως υπάρχουν καλοί και κακοί δήμαρχοι και
δημοτικοί σύμβουλοι, υπάρχουν καλοί και κακοί δημότες. Είτε επειδή αμελούν και
συμμετέχουν στην υποβάθμιση του τόπου τους με παρανομίες, αυθαίρετα, ρύπανση κλπ.
είτε επειδή ως δημόσιοι λειτουργοί, δημοτικοί υπάλληλοι και επιχειρηματίες αυξάνουν
προσωπικό πλούτο και εξουσία σε βάρος των υπολοίπων και του δημοτικού πλούτου. Το
κάλεσμα πλέον προς τους πολίτες και δημότες, δεν πρέπει να εμπεριέχει την κακώς μέχρι
σήμερα έννοια της ανόδου του βιοτικού επιπέδου, που σημαίνει ανεξέλεκτη ανάπτυξη και
καταστροφή οικολογική και τελικά και οικονομική, αλλά ανθρώπινη ευημερία και
οικοσυστήματα που θα διασωθούν και διατηρηθούν με τεράστιο κόστος και θυσίες.
Εν κατακλείδι, στις αυτοδιοικητικές εκλογές, εκλεγόμενοι και εκλέγοντες πρέπει εν
είδει διαβούλευσης, να συναποφασίσουν ποια είναι η εντολή στις νέες δημοτικές αρχές.
Πρέπει να συναποφασιστεί και σχεδιαστεί ο τόπος και ο χώρος, έστω και εν είδει
διακήρυξης και δέσμευσης, τώρα, πρίν από τις εκλογές, πρίν από τον «Καλλικράτη». Όχι
εντολή ως προς το είδος και τη σύνθεση της δημοτικής αρχής που θέλουμε να εκλέξουμε με
κομματικά συνήθως κριτήρια, αλλά ποια δημοτική αρχή και περιφέρεια μπορεί να
υλοποιήσει τα οράματα και τα σχέδια για μια άλλη τοπική κοινωνία, σύμφωνα με το
όραμα για πρότυπα δήμων και κοινοτήτων που θα επαναφέρουν στον τόπο ανθρώπινες
πόλεις και χωριά, που έχουν σαν στόχο την ευημερία των πολιτών μέσα σε ένα
προστατευόμενο περιβάλλον, με φάρο το Δελφικό Τοπίο και Πολιτισμό, σε αρμονία με
το λαϊκό πολιτισμό και παράδοση.
21 Σεπτεμβρίου 2010
Γιώργος Πετσωτάς
Πρόεδρος Πολιτιστικού Κέντρου Στρώμης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου